Is de grens bereikt?

Rudi Struijk en Silvia Boender schreven een opinistuk. Bijgaand een verkorte weergave. Het volledige artikel verschijnt in het augustusnummer van De Audiciens.

In 2011 wordt de Nederlandse audiciens vereniging AudiNed wordt opgericht met als doel ‘het behoud en onderhoud van ons vak en onze kennis door een vereniging en zonder commercieel belang of inmenging van een bedrijf’.

Rudi: “Ons vak dreigde uitgehold te worden door de zorgverzekeraar, en nu 10 jaar later, wil de verzekeraar van ons [audiciens] een hoortoestelverkoper maken. Wij zagen dit in 2011 al aankomen.

Tot 2012 werden hoortoestellen in de basisverzekering vergoed tot het instapmodel. De keuzevrijheid was daarna aan de client.

Vanaf 2012 werden de verkoopprijzen vastgesteld per categorie. De gedachte hierachter was goed en doordacht. Alle beschikbare toestellen werden verdeeld over vijf categorieën en naast technologieniveau en mogelijkheden hoorde bij iedere categorie ook een tijdseenheid. Die tijdseenheid heeft de eindstreep niet gehaald en de prijzen per categorie werden al vastgesteld vóórdat de toestellen waren gecategoriseerd. Daarmee ontstond er een situatie waarbij de prijs al klaar lag en de fabrikanten konden bepalen wat ze daarvoor konden leveren. Met als gevolg dat oude series in het systeem belandden en de échte hoog-segment producten alleen beschikbaar bleven voor de particuliere markt.

Zo was het plan nooit bedacht – maar dat is wel de uitwerking als je de markt loslaat op de zorg.

Voor de consument zal de zorgpremie in 2023 met maar liefst 14% stijgen!
Bron: https://www.zorgwijzer.nl/zorgverzekering-2023/premie-zorgverzekering-stijgt-komende-jaren-naar-176-euro

Belangrijker dan waar we vandaan komen is waar we naar toe gaan.  
De echt betrokken audicien kan in de toekomst niet werken binnen de zorgverzekering. Ongeacht waar hij of zij werkt zal dit gaan wrijven of ze lopen nu al vast.

Wat audiciens op dit moment lijken te vergeten is dat de zorgverzekeraar geen eigenaar is van de hoortoestelzaken in Nederland. Audiciens zijn vakmensen en hebben een beroepsstandaard waar zij graag aan willen voldoen.

Rudi: “Wíj, audiciens, zijn zelf de baas over hoe wij denken over hoorzorg en dat mogen wij nooit vergeten. Het is óns vak! Een slechthorende vraagt om de beste oplossing voor zijn probleem en – bofkonten dat wij zijn – wij mogen het oplossen.”

Maar ondertussen kijken we ook naar een hoge inflatie in de echte wereld en een dalende prijs binnen de zorgverzekering. Deze twee komen niet met elkaar overeen en het ziet er niet naar uit dat dit gecorrigeerd gaat worden.

Iedere winkel heeft een brutomarge nodig. Het maakt hierbij niet uit of ze sokken verkopen of mobiele telefoons. Als de zorgverzekeraar voor een hoortoestel naar een categorieprijs van € 500 gaat moet nog steeds een bruto marge worden behaald om alle kosten te dekken. We kunnen daar allerlei scenario’s voor opbouwen maar alles heeft een keerzijde. Dus let op: de brutomarge maal het aantal hoortoestellen bepaalt of een bedrijf gezond de toekomst in kan of niet.

In alle scenario’s die je kunt bedenken om dit op te lossen is de klant de dupe; hij krijgt óf  minder zorg óf is meer geld kwijt. Wie voldoende te besteden heeft weet de weg wel te vinden om individueel de beste zorg in te kopen. Om die groep maak ik me niet zo druk. Maar de mensen die het geld níet hebben en wel de zorg en het juiste product nodig hebben, waar kunnen die straks nog naar toe?

Wij, audiciens aangesloten bij AudiNed, moeten strijden voor ons vak en onze cliënten, dat is onze taak. Iedereen heeft het recht op goede hoorzorg!

De vraag is waar leg jij de grens?
Word je hoortoestelverkoper, of ben je een audicien? Een audicien levert hoorzorg; dat is méér dan alleen het hoortoestel aanpassen.

Zie ook: Is de grens bereikt! Hoorzorg onder vuur! AudiNed en audiologen luiden de noodklok.

Vorige
Vorige

Audicien in de tang

Volgende
Volgende

Brief van De Kwaliteitsaudiciens, NVAB, Hoorprofs en CvZA aan de Nederlandse Zorgautoriteit